Ε. Ε. Κάμινγκς – Στων ασφοδέλων τον καιρό

[Από το περιοδικό Το Δέντρο, τ. 183-184, Οκτώβριος 2011, σελ. 38]

 

στων ασφοδέλων τον καιρό

για να ωριμάζεις μόνο ζεις

ξεχνώντας τι, θυμήσου πώς

 
και στον καιρό των πασχαλιών

για να ονειρεύεσαι ξυπνάς

θυμήσου να (ξεχνώντας σαν)

 
κι όταν τα ρόδα τώρα εδώ

μας φέρουν τον παράδεισο

ξεχνώντας αν, θυμήσου ναι

 
με τόσα πράγματα γλυκά

που το μυαλό δεν τα χωρά

θυμήσου δες (ξεχνώντας βρες)

 
και στο μυστήριο που θα ‘ρθεί

(κι ο χρόνος δεν θα μας κρατά)

ξεχνώντας με, θυμήσου με

 

 

[έμμετρη (και γι’ αυτό ελεύθερη) απόδοση: Γιώργος Κυριαζής]