Κατά περίεργο τρόπο, υπήρχε πάντοτε ένα οικοδομικό τετράγωνο καλοκαιρίας γύρω της, ένας χώρος αρκετά μεγάλος ώστε να σκεφτεί ο περαστικός: «Τι παράξενη γαλήνη», και συχνά ακόμη και άνθρωποι που την ήξεραν καλά δεν μπορούσαν να κάνουν τη σύνδεση καθώς, άλλωστε, δεν είναι και τόσο ασυνήθιστο να υπάρχει κάποιο διάλειμμα στην καταιγίδα, αλλά με τον καιρό ανέπτυσσαν μια περίεργη τάση να θέλουν να βρίσκονται κοντά της, χωρίς ποτέ να αναρωτιούνται στ’ αλήθεια γιατί. Κατά τα άλλα, η ζωή της δεν ήταν ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη από τη ζωή των άλλων, με μόνη διαφορά, βέβαια, τα πλήθη.
2004
[Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής, 2019]
Leave a Reply