Όσοι με γνωρίζουν λίγο καλύτερα, ξέρουν ότι ο αγαπημένος μου ποιητής είναι ο Αμερικανός Ε. Ε. Κάμινγκς (1894-1962). Είχα μεταφράσει παλιότερα μερικά μεμονωμένα ποιήματά του, αλλά ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να κάνω κάτι πιο ολοκληρωμένο. Στην αρχή σκέφτηκα να μεταφράσω ολόκληρη την πρώτη ποιητική συλλογή του, και μάλιστα το συζήτησα και με μια καλή φίλη, την Δήμητρα Σταυρίδου, μήπως το κάναμε μαζί. Το εγχείρημα αυτό, όμως, αποδείχτηκε ιδιαίτερα φιλόδοξο, πολύ δύσκολο και τρομερά απαιτητικό από άποψη χρόνου — τον οποίο χρόνο δεν διαθέταμε, φυσικά. Έτσι, σκέφτηκα να στραφώ στην άλλη μου ενασχόληση, τη μουσική, και αντί για μετάφραση να κάνω κάτι άλλο: να μελοποιήσω κάποια από τα ποιήματά του στο πρωτότυπο.
Πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις ξεκινά κανείς από το μουσικό ύφος που θέλει να υιοθετήσει, και αυτό καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την επιλογή των οργάνων. Αποφάσισα λοιπόν εξαρχής ότι αυτό το πρότζεκτ δεν θα έχει ντραμς ούτε κιθάρες, ενώ θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει πιάνο, βριολοντσέλο και ηλεκτρικό μπάσο. Στην πορεία προστέθηκαν 2-3 ακόμη όργανα, και το αποτέλεσμα ήταν μια συλλογή 14 κομματιών τα οποία αδυνατώ να προσδιορίσω μουσικά — αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω σε επόμενη ανάρτηση όταν κυκλοφορήσει ο δίσκος, πρώτα ηλεκτρονικά και μετά αποτυπωμένος σε φυσικό μέσο, και συγκεκριμένα σε CD.
Αυτό το πρότζεκτ φαινόταν από την αρχή ότι θα είναι πιο φιλόδοξο από το artpop πρότζεκτ μου, τους Splashing Rainbows, οπότε δεν θα μπορούσα να το ολοκληρώσω μόνος μου. Εξάλλου, δεν παίζω τσέλο, ήθελα να υπάρχουν κι άλλες φωνές σε πρωτεύοντα ρόλο, και κάπου εκεί στο βάθος του μυαλού μου υπήρχε (και υπάρχει ακόμη) η πιθανότητα να παιχτεί κάποτε και ζωντανά. Έτσι, επιστράτευσα μερικούς καλούς φίλους και φίλες, έμπειρους και ταλαντούχους μαζί, και έδωσα στο όλο εγχείρημα το όνομα The Estlin Project.
Τι είναι αυτό το Έστλιν;
Το γράμμα που απεικονίζεται πάνω από αυτό το κείμενο, και που μοιάζει τόσο πολύ με Σίγμα, δεν είναι Σίγμα. Είναι Έψιλον, και προέρχεται από αυτήν εδώ την υπογραφή του E. E. Cummings:
Και συγκεκριμένα είναι το δεύτερο Έψιλον, το οποίο αντιπροσωπεύει το όνομα Έστλιν, μια που το πλήρες όνομα του διάσημου ποιητή ήταν Έντουαρντ Έστλιν Κάμινγκς.
Σε αυτόν το δίσκο, λοιπόν (το λέω γιατί φιλοδοξώ να υπάρξουν κι άλλοι στο μέλλον), θα ακούσετε στο πιάνο, και γενικότερα στα πληκτροφόρα όργανα, τον Θάνο Μαργέτη, ο οποίος εκτός από πιανίστας είναι και εξαιρετικός συνθέτης, στο τσέλο την Χριστίνα Κολοβού, μέλος της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ, στο όμποε τον Πασχάλη Πλησή, μέλος της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και επίσης μέλος του θρυλικού ποπ συγκροτήματος The Jaywalkers, στο κλαρινέτο την Βάσω Καριώτη, η οποία είναι επίσης πιανίστα, τραγουδίστρια, καθηγήτρια και διευθύντρια χορωδίας (άλλο αν σε αυτόν το δίσκο περιορίζεται στο κλαρινέτο), στο μπάσο την αφεντιά μου, και στο τραγούδι, εκτός από εμένα, θα ακούσετε την Μαργαρίτα Παπαδημητρίου, μέλος της Χορωδίας των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων, διευθύντρια του φωνητικού συνόλου Voice Box και καθηγήτρια φωνητικής, την Αντωνία Τζίτζικα, συνάδελφο στη Χορωδία της ΕΡΤ και μέλος του φωνητικού συνόλου 8tetto, και τον Σέργιο Βούδρη, ιδρυτή της Diskex και εγκέφαλο του συγκροτήματος The Voyage Limpid Sound, ο οποίος υπογράφει επίσης την παραγωγή και τη μίξη των κομματιών. Όπως και στον δίσκο των Splashing Rainbows, το mastering το έχει αναλάβει ο Σταύρος Γεωργιόπουλος και το εικαστικό μέρος η Dafy!
Περισσότερες πληροφορίες όταν κυκλοφορήσει ο δίσκος.
Κυκλόμοιρες 