Βαθύ και βαρύ

Το Stella Maris του Κόρμακ Μακάρθι, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, δεν είναι απλά το συμπλήρωμα του Επιβάτη. Δεν είναι απλά ένας συνεπιβάτης. Είναι ένα σχόλιο στο ίδιο το ταξίδι· το ταξίδι της ζωής που κανείς δεν ξέρει ούτε πότε τελειώνει ούτε αν τελειώνει — ούτε, ίσως, αν έχει όντως αρχίσει. Γεμάτο φιλοσοφικές σκέψεις και στοχασμούς πάνω στην ύπαρξη, στη φύση των πραγμάτων, στην απώλεια, στην επιστήμη, στη συνείδηση, στην αγάπη, στην ανθρωπιά, στη θλίψη, στην ανυπαρξία, είναι ένα βιβλίο που σε συνοδεύει για πολύ καιρό αφού γυρίσεις την τελευταία σελίδα του. Είναι βαθύ βιβλίο, που σε αναγκάζει να γίνεις κι εσύ δύτης σαν τον Μπόμπι Γουέστερν για να το εξερευνήσεις, και είναι βαρύ βιβλίο, που σε σπρώχνει να γίνεις Άτλαντας και να πάρεις τον κόσμο ολόκληρο στους ώμους σου· γιατί αυτό κάνουν οι άνθρωποι όταν νιώθουν, επιτέλους, άνθρωποι.